Poei Poei Pulitzer
Het begon dit keer allemaal met iemand die een afspraak met de politie in zijn agenda had staan. Nog geen dag later was de club compleet op een vast afgesproken plek op een vast afgesproken tijd met een vast bedachte alibi in een uit vaste materie bestaande openbare binnentuin aan de Prinsengracht. Om die binnentuin heen, bleek het Pulitzer Hotel gebouwd en ook alweer verbouwd te zijn. Wat een toeval dat een van de leden daar werkt en dit bezoek ook voor de gewone (lees: ooo zooo hard werkende) man iets betaalbaarder kon maken (wij danken, wij danken). Niet dat iemand die het met gemak uit de binnenzak tovert niet hard werkt, maar wacht, dan beginnen we weer teveel met uitwijden……dus dat…....lieve kijkbuiskinderen……is een heel ander verhaal. U merkt misschien ook gelijk dat de Jansz huiswijn nog niet helemaal is uitgewerkt bij de redactie, anderzijds helpt dit uitstekend om het nu toch al enige tijd tergende writersblock van de redactie te verbloemen. (De duim lijkt even leeg). Maar goed, terugkomend tot de orde van de dag:
De redactie viel bij aanvang van de bewuste avond 2 opvallende zaken op. ..1.Niemand had zijn verhernieuwbouw-shirt aan (dat was toepasselijk geweest en ga nu niet zeggen dat je deze niet meer hebt) en 2: Waarom zit ons J@n-'in order of appearance'-Heinek@s altijd ruim op tijd aanwezig en totaly chill aan de pinterman (dit maal van de Brouwers van het EI) terwijl het op de app-groep zindert van de stress? Mannen op de heenweg typen met klotsende oksel teksten als ‘ Nico kijk voor je!!’. Gelukkig, na een lijkbleke aankomst en een korte beschouwing van de binnentuin(met de eindconclusie ' overkappen' ), kon in de echte mannen-bar de rust worden gepakt en geproost worden met echte mannen-bieren vanuit echte mannen fauteuils; kijkend naar echte mannen schilderijen. Waren we nu dan echt echte mannen, het leek er even op. Enfin, de bar is 1-0 voor het Pulitzer. Rammelende buiken hoef je er zeker ook niet te hebben, alleen die hadden we wel. Gelukkig lijken pinda’s je overal in het hotel te achtervolgen …dat kwam dus goed uit. Get in the bowl!
Na een kruipdoor-sluipdoor-rondleiding door het toch wel heel mooie hotel dat de sfeer van Amsterdam in een luxe jasje heeft kunnen vangen (dank je wel huiswijn), konden we plaatsnemen aan tafel. Het bezichtigen van een kamer (gemiddelde kamerprijs E 345,00 volgens Google Maps, maar dat kan variëren) was dit keer officieel uit de rondleiding geschrapt. Dit tot vreugde van housekeeping. ”Nico we gaan even een uiltje knappen” zat er dit jaar dus niet in. Het eten was verder lekker en gezellig. Er werd gepeuzeld, gekeuveld, geborreld en lang gegaapt(naar de menukaart). Het menu is na te lezen op teletekstpagina 881 of op de website https://www.janszamsterdam.com/ Zoals ons Heinek@s zou zeggen, er is weer goed gesnaveld. (Een woord dat de spellingscorrectie niet herkend wordt, komt de redactie nu achter.) ….Alleen dat toetje….en dan bedoel ik niet de zelf gebakken koekjes. Nee dat spulletje met dat schijfje erin….dat kwam hard binnen en de naam ervan hebben we daardoor even niet in de grijze massa kunnen indexeren. Een regelrecht Korsakov-kanon. Poei Poei Pulitzer, hollend naar binnnen, kruipend naar buiten.
Het was top geregeld en weer een leuke avond. Ook zijn er harde afspraken gemaakt. Zo werd verdacht makkelijk en unaniem duidelijk dat begonnen kan worden met het poetsen van de helm. Fr@ns moet namelijk dringend zijn Duits bijspijkeren. B@rt en D’ ooie zullen de voorbereidingen hiervoor treffen. De nieuwe datum volgt, ook op deze website. Gegroet namens een verzadigde redactie. --- Foto’s volgen --- (en dit keer echt)